شهر تاریخی ماسوله، قلعه رودخان و موزه میراث روستایی به عنوان شناخته شده ترین مقاصد گردشگری بار دیگر رتبه نخست بازدیدکنندگان نوروزی میراث تاریخی گیلان را به خود اختصاص داد.
به گزارش توریسم اینترنشنال،مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گیلان ضمن اعلام این خبر گفت: بر اساس گزارش نهایی ستاد هماهنگی خدمات سفر ۱۱ میلیون و ۵۹۰ هزار و ۷۷۴ نفر به گیلان سفر کردند که نزدیک به یک میلیون نفر از این تعداد از موزه ها و بناهای تاریخی گیلان بازدید کردند.
ولی جهانی افزود: میزان بازدید از بناهای تاریخی گیلان نسبت به دوره مشابه سال گذشته ۷۱ درصد رشد داشته است و طبق سال گذشته مثلث ماسوله، قلعه رودخان و موزه میراث روستایی بیشترین آمار بازدید کنندگان نوروزی را به خود اختصاص دادند.
ماسوله
ماسوله با قدمتی حدود یکهزار سال از سال ۹۰ در مسیر جهانی شدن قرار گرفت تا اینکه در سال گذشته با فراهم شدن زمینه حضور ارزیابان یونسکو برای بررسی شرایط ثبت، همت مسئولان برای رفع هرچه بیشتر موانع ثبتی این اثر زنده تاریخی جزمتر شد. ماسوله سال ۱۳۵۴ با شماره ۱۰۹۰ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
این شهر تاریخی قطعه ای از تاریخ گیلان در ۶۲ کیلومتری غرب مرکز استان و در ۲۵ کیلومتری جنوب غربی شهرستان فومن در دل جنگلهای البرز قرار دارد که با ۳۵۰ خانه تاریخی هویتی ۸۰۰ تا یکهزار سال را به رخ می کشد.
پیدایش شهر تاریخی ماسوله و منظر فرهنگی آن، حاصل تعامل هزاران ساله انسان با محیط طبیعی پیرامون خود است که روایت شگفت انگیزی از شکل گیری اولین سکونت گاه های بشری، بواسطه حضور و ورود انسان به خطه سرسبز گیلان تا پیدایش این شهر تاریخی ارائه می دهد که همچنان شور زندگی را بدلیل استقبال گردشگران حفظ کرده است.
قلعه رودخان
قلعه رودخان در مسیر ماسوله بر فراز جنگل های هیرکانی هزاران ساله به جا مانده از دوره سلجوقویان، استوار و سهمگین نظاره گر سده ها و هزاره هاست که برای رسیدن به آن از رشت، می بایست تونلی از درختان آزاد جاده فومن را طی کرد و در هیاهوی رود و جنگل های انبوه نزدیک به یک هزار پله را پشت سر نهاد تا به قلعه ای استوار رسید.
می گذریم از اینکه این دژ نظامی به اسامی دیگری چون قلعه حسامی، قلعه هزار پله و قلعه سگسگال نیز معروف است؛ وسعت بنا ۲.۶ هکتار بوده و از سه بخش اصلی شرقی، میانی و غربی تشکیل شده و طول باروی قلعه یک هزار و ۵۰۰ متر و ارتفاع آن بین پنج تا ۱۲متر متغیر است؛ باروها و برج های متعدد قلعه با مصالح سنگ، آجر و ملات آهکی ساخته شده اند و این اثر ارزشمند ملی به شماره ۱۵۴۶ و در تاریخ سی ام مردادماه سال ۱۳۵۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
موزه میراث روستایی گیلان
اندیشه ایجاد موزه میراث روستایی گیلان برای نخستین بار پس از زمین لرزه ۱۳۶۹ گیلان – زنجان از سوی دکتر محمود طالقانی که زاده اسفند ماه ۱۳۲۴ در رشت است مطرح و عملیات ساختمانی موزه در اردیبهشت ۸۴ آغاز شد؛ مساحت سایت موزه که در پارک جنگلی سراوان واقع شده ۲۵۵ هکتار است.
بر اساس نتایج مطالعات و بر مبنای تنوع فرهنگی و معماری مناطق روستایی گیلان، حوزه فرهنگی – معماری گیلان بدون در نظر گرفتن تقسیمات کشوری و سیاسی به ۹ زیر حوزه دسته بندی شد هر یک از این زیرحوزه های فوق در قالب یک روستا متشکل از گونه های اصیل و معرف معماری آن حوزه در سایت موزه بازسازی شده اند که در ۴۵ هکتار مرکزی سایت موزه قرار دارد.
تاکنون ۲۸ مجموعه مسکونی (بیش از ۸۰ سازه) در موزه دوبارهسازی شده که هر مجموعه شامل خانه، بناهای جانبی (انبار برنج، تلمبار، طویله، لانه مرغ و …) و باغ سبزیجات و صیفیجات است.
علاوه بر این مجموعه ها، ساختمان ورودی ساختمان دفتر فنی و پشتیبانی با کاربری اداری، خانه پژوهشگران با کاربری اقامتی، مسجد، بازارچه، ۳ قهوه خانه، ۲ سرویس بهداشتی عمومی، کوره زغال، کوتی اطلاع رسانی، گلخانه، ایستگاه دیدگاه ها و نظرات بازدید کنندگان، ساختمان یگان حفاظت و اتاقک نگهبانی یگان، بنای نگهبانی، انبار چوب، انبار مصالح و اشیا، کارگاه نجاری، کارگاه آهنگری، تالار اجتماعات، مدرسه و بنای یادمان مشاهیر گیلان در موزه ساخته شده که از این تعداد تاکنون ۳۵ بنا در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و عرصه و حرایم موزه نیز ثبت شده است.
کسانی که فضای ناب روستا را تجربه کرده اند به طور قطع خاطره خوش آن را به یاد میآورند و درمییابند که با غرق شدن در فناوری و صنعت چه به حال روزهای خوش و خالص گذشته خویش آورده اند اما اندیشه مانای دکتر محمود طالقانی بنیانگذار و مجری پروژه ایجاد موزه میراث روستایی گیلان موجب شد تا علاوه بر حفظ میراث روستایی گیلان، حلاوت ساعتی زندگی در معماری یک قرن گذشته خالی از هرگونه هوار شهر هدیه این موزه به گردشگران باشد.
بیشتر بخوانید: