سیل در پاکستان ۳۳ میلیون نفر را تحت تاثیر قرار داده است و منجر به مرگ بیش از یک هزار و ۳۰۰ نفر دیگر شده است.
به گزارش توریسم اینترنشنال،با توجه به اینکه تحت تاثیر سیل اخیر در پاکستان، ۳۳ میلیون نفر آسیب دیده اند، خطر ابتلا به بیماری های ناشی از آب و اختلال در دسترسی به مراقبت های بهداشتی برای این افراد به شدت افزایش یافته است.
طبق آخرین آمار ارائه شده، این فاجعه بیش از ۱۳۰۰ نفر – از جمله بیش از ۴۰۰ کودک – کشته و میلیون ها نفر دیگر را آواره و یک سوم کشور را زیر آب برده است.
موج گرمای شدیدی که باعث آب شدن یخچال‌های طبیعی در کوه‌ها شده به همراه باران‌های موسمی که امسال شدیدتر از حد معمول شد، باعث سیل مرگبار در پاکستان شد.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد با سفر به پاکستان بحران سیل را یک “فاجعه آب و هوایی” توصیف کرد و هشدار داده است که جنوب آسیا یکی از «نقاط حساس» بحران های آب و هوایی در جهان است که در آن مردم ۱۵ برابر بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از اثرات آب و هوایی هستند.
با وجود اینکه پاکستان کمتر از ۱ درصد در انتشار کربن جهانی سهم دارد، اما سهم این کشور از اثرات فاجعه بار تغییرات آب و هوایی بسیار زیاد است. از آنجایی که سیل اولیه در پاکستان شهرها و روستاها را ویران کرد،بسیاری از مردم در این مناطق جان خود را از دست دادند. اما از آنجایی که آب به تخریب محصولات کشاورزی پرداخته و جاده هایی که غذا به واسطه آنها حمل و جابجا می شود،شدیدا تخریب شده اند، سوء تغذیه افراد سیل زده اکنون به یک تهدید بسیار واقعی در این کشور تبدیل شده است.
سیل علاوه بر اینکه یک فاجعه انسانی محسوب می شود، زیرساخت های بهداشتی بسیار شکننده ای را که در پاکستان وجود داشت، تهدید کرده و مجموعه جدیدی از چالش های بهداشتی نگران کننده را با خود به همراه دارد. حتی پیش از وقوع سیل اخیر در پاکستان، تفاوت قابل توجهی در دسترسی به خدمات بهداشتی بین مناطق روستایی و شهری در این کشور وجود داشت.
تحت تاثیر تخریب جاده ها نیز دسترسی به این مناطق روستایی دشوار شده است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرد که بیش از ۱۴۰۰ مرکز بهداشتی به طور کامل یا جزئی آسیب دیده اند و دسترسی به “امکانات بهداشتی، کارکنان مراقبت های بهداشتی، داروها و لوازم پزشکی ضروری” چالش اصلی مراقبت های بهداشتی کنونی محسوب می شود.
افزایش نگرانی ها از بیماری های منتقل شده از طریق آب
نگرانی کلیدی دیگری که اکنون در پاکستان به عنوان یک کشور سیل زده رو به افزایش است، احتمال انتقال بیماری های منتقله از طریق آب است. هم اکنون مردمی که از ویرانی های حاصل از سیل فرار کرده اند، در کمپ های موقت با دسترسی اندک یا بدون دسترسی به آب تمیز زندگی می کنند.
به گفته موسسه خیریه Wateraid، نیمی از تمام تأسیسات آب، فاضلاب و بهداشت در برخی از مناطق آسیب دیده پاکستان آسیب قابل توجهی دیده است و در حال حاضر گزارش هایی از ابتلای هزاران نفر به اسهال خونی وجود دارد.
این بیماری بسیار عفونی یک بیماری مربوط به عفونت روده است که باعث اسهال شدید همراه با خون، تب، گرفتگی عضلات شکم و کم آبی بدن می شود. باکتری‌ها و انگل‌هایی که باعث اسهال خونی می شوند، در آب‌هایی که ضدعفونی نشده‌اند، رشد می‌کنند.
این در حالی است که کودکان و افراد مسن بیش از سایر رده های سنی در معرض خطر عوارض ناشی از کم آبی هستند. شیوع وبا در بین سیل زدگان نیز به گفته سازمان جهانی بهداشت و سازمان ملل متحد یک نگرانی عمده دیگر است. وبا یک بیماری عفونی است که توسط باکتری Vibrio cholerae ایجاد می شود. از طریق منابع آب آلوده پخش می شود. اگر این بیماری به درستی مدیریت نشود، می تواند باعث نارسایی کلیه و در نهایت مرگ افراد شود. افرادی که به وبا مبتلا می شوند می توانند تا ۱۰ روز این باکتری را در مدفوع خود دفع کنند و خطر گسترش آن را افزایش دهند. قبل از سیل، پاکستان با افزایش موارد وبا، به ویژه در مناطق خیبر، پختونخوا، سند، پنجاب و بلوچستان مواجه بوده است.
افزایش وجود حشرات و نگرانی از بیماری های مانند تب مالاریا
با راکد شدن آب‌های ناشی از سیل ما شاهد افزایش جمعیت پشه‌ها نیز خواهیم بود که از آب‌ها به عنوان محل پرورش خود استفاده می‌کنند. پشه ها بیماری هایی را منتقل می کنند که نگران کننده ترین آنها مالاریا و تب دنگی است. در بیماری مالاریا، پشه ها حامل انگل پلاسمودیوم هستند که با نیش زدن یک انسان آن را در جریان خون آزاد می کنند. انگل وارد خون شده به سمت کبد حرکت می کند و در آنجا رشد می کند. پس از تشکیل کامل از کبد خارج شده و وارد گلبول های قرمز خون شده و شروع به تکثیر می کند. وقتی اعداد داخل گلبول قرمز به حد بحرانی می رسد، باز می شوند و سلول را از بین می برند و چرخه دوباره با انگل های جدید شروع می شود.
علائم این بیماری معمولاً شامل تب، تعریق، کم خونی و استفراغ است. اگر تب مالاریا با داروی مناسب درمان نشود، خطر کما و مرگ هم وجود دارد. تب دنگی نیز از دیگر بیماری هایی است که از طریق نیش پشه وارد بدن انسان می شود و علائمی شامل تب بالا، سردرد، غدد متورم و همچنین استفراغ و اسهال خونی نشان می دهد. تشدید این تب در انسان می تواند باعث خونریزی شدید و مرگ شود.
بیماری های پوستی ناشی از قرار گرفتن افراد در آب سیل نیز در حال حاضر به طور گسترده در این کشور گزارش شده است. عفونت های قارچی پوستی روی پوست مرطوب یا مکان های مرطوب بهتر رشد می کنند. هنگامی که مردم راه خود را از طریق سیل طی می کنند، قسمت های زیادی از پوست خود را در معرض میکروب هایی قرار می دهند که در داخل آب زندگی می کنند. این باکتری‌ها و قارچ‌ها که نمی‌توانند بعد از شستشو تمیز شوند، در چین‌های پوست زیر سینه‌ها، در ناحیه کشاله ران و بین انگشتان پا رشد می‌کنند و باعث خارش شدید، درد و تخریب پوست می‌شوند که به نوبه خود خطر عفونت‌های بیشتر را افزایش می‌دهد.
آسیب های آموزشی برای کودکان سیل زده
علاوه بر این، کودکان در پاکستان با بحران تحصیلی شدیدی روبرو هستند زیرا سیل گسترده در این کشور به طور کامل یا جزئی نزدیک به ۱۹۰۰۰ مدرسه را ویران کرده است. این فقدان امکانات آموزشی همراه با آسیب ناشی از زندگی در یک بلای طبیعی به این بزرگی عواقب گسترده ای برای کودکان آسیب دیده خواهد داشت.
در میان میلیون‌ها نفری که به شدت آسیب دیده‌اند، حداقل ۶۵۰ هزار زن و دختر باردار وجود دارند که انتظار می‌رود ۷۳۰۰۰ نفر از آنها در ماه آینده زایمان کنند. صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) می گوید بسیاری از این زنان به امکانات بهداشتی و حمایتی که برای تحویل ایمن فرزندان خود نیاز دارند دسترسی ندارند. با ویران شدن امکانات مراقبت های بهداشتی و خانه ها، بسیاری به سادگی نمی دانند کجا و چگونه زایمان خواهند کرد. حتی قبل از سیل، پاکستان دارای نرخ بالای مرگ و میر مادران بود – نتیجه عدم دسترسی به امکانات بهداشتی و آموزشی، سوء تغذیه، فقر و شیوع بالای خشونت علیه زنان. این موارد بیشتر در مناطق روستایی مشهود بود – همان مناطقی که بدترین آسیب را از سیل دیده اند.
تنها زنان باردار و دختران نیستند که تحت تأثیر قرار می گیرند، بلکه کسانی که به دنبال دسترسی به پیشگیری از بارداری و سایر خدمات بهداشت باروری هستند نیز تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. علاوه بر این، بعید است که زنان برای گذراندن عادت ماهانه خود به محصولات بهداشتی دسترسی داشته باشند و این موضوع نیز خطر عفونت جدی در بدن آنها را تهدید می‌کند. از این رو هر گونه حمایت امدادی و بهداشتی قبل از هر چیز بایستی متوجه نیاز زنان و دختران باشد.
در حال حاضر انتقادهای شدیدی نسبت به واکنش کند برای ارائه کمک‌ها به افراد سیل زده در این کشور وجود دارد. بخشی از این مشکل ناشی از شرایط حاکم بر جامعه جهانی تحت تاثیر جنگ اوکراین، تحریم های غرب علیه روسیه و فشارهای روسیه به اروپا برای تامین گاز و انرژی مورد نیاز این کشورها در فصل سرد است.
با این حال گفته می شود که پشت کردن به کسانی که اکنون در بزرگ ترین فجایع آب و هوایی زندگی می کنند یک اشتباه بسیار بزرگ است و جامعه جهانی باید هر چه سریع تر بحران فوری پیش روی مردم پاکستان و همچنین اقدامات لازم برای مقابله با موضوع گسترده تر تغییرات آب و هوایی را به رسمیت بشناسد، چرا که اگر کاری در این زمینه انجام نشود،به ناچار همه افراد دیگر را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد.