مصر باستان به تمدنی در شمال شرقی آفریقا در دره رود نیل گفته میشود. تمدن مصر باستان نمونهای از تمدنهای بنا شده بر مبنای آبیاری بود. در میان تمدنهای باستانی، مصریها از غذاهای بهتری بهره میبردند که این موضوع به رود نیل که منبع آبی مهمی برای آبیاری زمینهای کشاورزی دارد مرتبط است.
از محصولات غذایی اصلی این سرزمین، جو و برنج بود که برای درست کردن آبجو و نان استفاده میشد. انواع متنوعی از سبزیجات از جمله: پیاز، سیر، تره فرنگی، لوبیا، عدس، نخود، تربچه، کلم، خیار و کاهو در مصر باستان پرورش داده میشد. میوههایی مانند خرما، انجیر، انار، خربزه و انگور نیز وجود داشت. عسل نیز برای شیرین کردن شیرینی بود.
رژیم غذایی مصر با ماهی، پرندگان و گوشت تکمیل میشد؛ اما کشاورزان تنها در مناسبتهای خاص گوشت مصرف میکردند. حیوانات اهلی شدهای که برای غذا پرورش مییافت شامل گوسفند، بز و خوک بود.
فرعونها و نجیبزادگان و اشراف به شکاری میرفتند که هم تفریح و سرگرمی بود و هم توجه به آیینها و مذهب. صحنههای شکار اغلب بر دیوار معابد و مقبرهها به عنوان یادآور نبوغ پادشاهان و نجیبزادگان به تصویر کشیده میشد. در حالی که افراد عادی جامعه آن روز کمتر از گوشت حیوانات استفاده میکردند.
خرگوش، گوزن، گاو، آهو، اسب آبی، فیل و شیر از جمله حیوانات وحشی بودند که برای گوشت و پوستشان شکار میشدند.
ماهیگیری به طبقه کارگر اجازه میداد تا تنوع را به رژیم غذایی خود اضافه کند. از این رو فقرا گوشت ماهی را جایگزین سایر گوشتهایی میکردند که نمیتوانستند آن را تهیه کنند. گونههای متعدد دریایی در رود نیل، منطقه دلتا و دریای مدیترانه به وفور یافت میشد. ماهیهایی که در رود نیل گیر کرده بودند، منبع مهمی از پروتئین برای مردم فقیر بودند. روشهای ماهیگیری شامل استفاده از قلاب و نخ و یا تله و تور بود.
قایقهای ماهیگیری کوچک از نیهای پاپیروس ساخته میشد که به طور طبیعی با حفرههای هوا پر میشدند. آنها را شناور میکردند و برای ماهیگیری در باتلاقهای نیل مورد استفاده قرار میدادند.
شواهد نشان میدهد که مصریهای فقیر، جوندگانی مانند موش و خارپشت را نیز شکار میکردند.
همچنین پرندگانی از جمله غازها و اردکها، بلدرچینها، کبوترها به عنوان مرغ در دسترس بودند و تخم مرغ نیز خورده میشد که میتوانستند آنها را در باتلاقها و جنگلهای کنار رود نیل شکار کنند.
سلاطین قدیم مصر فرعون نام داشتند. فراعنهی مصر از بیست و شش سلسله تشکیل شده بود که تاریخشان تقریبا سه هزار سال را شامل میشود. پایتخت مصر گاهی ممفیس و زمانی تب بود. قدرت و عمران این مملکت در عهد سلطنت تحوتموس سوم و رامسس دوم به بالاترین درجه رسید.
فرعون و خانوادهاش در قصری بزرگ در قلب شهر زندگی میکردند. این قصر با دیوارهای ضخیم سفید احاطه شده بود. این ساختمان از چوب و خشت ساخته شده بود و روشن و هواگیر بود و نسبت به کاخهای امروزی اسباب و اثاثیهی کمتری داشت. اسباب قصر شامل صندلیهایی با پایههای به شکل پنجه شیر، صندوقهایی از آبنوس و عاج برای پوشاک و جواهرات و تختهایی باریک با کنارههای مزین بود. برق طلا در همه جا قابل رؤیت بود. کف اتاقها، دیوارها و سقفها گچکاری بود و با نقاشیهایی که صحنههایی از زندگی شهری را در مصر نشان میداد، پوشیده بود.
بیشتر بخوانید: