چ٫ آذر ۲۱ام, ۱۴۰۳

کشف یک سکونتگاه زیرزمینی در ابرکوه

رئیس اداره میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی شهرستان ابرکوه از کشف اقامتگاه-سکونتگاه زیرزمینی زیر بافت تاریخی ابرکوه خبر داد.

به گزارش توریسم اینترنشنال، به‌ نقل از روابط‌عمومی اداره‌ کل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی استان یزد، حمید مشتاقیان امروز پنجشنبه ۱۳ آبان ماه ۱۴۰۰ با اعلام این خبر گفت: «طبق عکس هوایی قدیمی که در سال ۱۳۳۵ از ابرکوه گرفته‌ شده و با توجه به بررسی‌های انجام‌شده نشان از این دارد که مردم قدیم، خانه‌ها، محل سکونت و مکان‌هایی را که برای‌شان مهم بوده است را روی تخته‌سنگ‌ها بنا می‌کردند.»

رئیس اداره میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی شهرستان ابرکوه افزود: «فاصله بین این سنگ‌ها از سوی گذشتگان به باغ تبدیل‌شده و آنان برای سهولت در دسترسی‌ها، امنیت، انتقال آب و زندگی خود، مسیرهایی را پیش‌بینی کرده بودند.»

مشتاقیان توضیح داد: «در خانه‌های تاریخی ابرکوه اتاقک‌های سنگی کوچکی وجود دارد که در زیر بستر سنگی قرار داشته و نشان می‌داد که کارایی خاصی درگذشته داشته و قطعاً نمونه‌های مشابهی نیز دارد، از همین رو پس از قریب به ۱۸ ماه گمانه‌زنی، بررسی و انجام تحقیقات، تیم کاوش میراث فرهنگی متشکل از باستان‌شناس، ایران‌شناس، تاریخ‌شناس، معمار، طراح و غیره تشکیل و شروع به کارکرد.»

رئیس اداره میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی شهرستان ابرکوه با این توضیح که بررسی و تحقیق برای کشف بخش‌های دیگر این شهر زیرزمینی ادامه دارد، تصریح کرد: «با وجود تمام خطرات و سختی‌هایی که وجود داشت، ما سعی کردیم از این مجموعه زیرزمینی پرده برداریم و قطعاً نمونه‌های بیشتری از آن در سایر محلات و شاید در تمام ۲۰۰ هکتار بافت تاریخی ابرکوه وجود دارد.»

او تأکید کرد: «تحقق این مهم منوط به همکاری و تعامل تمام دستگاه‌های مرتبط و مسئولان ارشد شهرستان است؛ چراکه بودجه و نیروهای محدود اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی پاسخگوی این جاذبه بزرگ و بی‌نظیر نیست. در حال حاضر تنها بخشی از این کشف بزرگ علنی شده و اصل ماجرا زمانی که تحقیقات بیشتری صورت گیرد و بتوانیم مستنداتی ارائه کنیم، رونمایی می‌شود.»

بافت تاریخی ابرکوه با مساحتی بالغ‌ بر صد هکتار، واقع در مرکز کهن این شهرستان، از بزرگ‌ترین بافت های با ارزش استان و نمونه‌ای منحصربه‌فرد از زنده‌ترین بافت های تاریخی ایران محسوب می‌شود.

این بافت زنده و ارزشمند اول تیرماه سال ۱۳۹۵ به شماره ۳۱۵۲۶ در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسیده است.

پایان خبر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *