پ٫ اردیبهشت ۶ام, ۱۴۰۳

نقش رفیق و تنهایی در سلامت

داشتن یک زندگی سالم، بیش از ورزش و رژیم غذایی متعادل، وابسته به چیزی است که دوست نامیده می‌شود.

به گزارش توریسم اینترنشنال؛دوستی‌ها تنها سرگرم‌کننده و آرامش‌بخش نیستند، بلکه برای رفاه حال ما نیز ضروری هستند. محققان در واقع دریافته‌اند که خطرات سلامتی ناشی از تنهایی طولانی‌مدت می‌تواند به اندازه کشیدن ۱۵ نخ سیگار در روز ضرر داشته باشد.

هرچند غالبا گفته می‌شود که دوست و دوستی‌ها باید جزو اولویت‌های زندگی ما باشند، با این حال داده‌های اخیر نشان می‌دهد که ما نسبت به گذشته دوستی‌های نزدیک کمتری داریم.

به عنوان مثال در ایالات متحده، بر اساس نظرسنجی مرکز گالوپ و مرکز زندگی آمریکایی، شمار افرادی که می‌گویند اصلاً دوست صمیمی ندارند از ۳ درصد در سال ۱۹۹۰به ۱۲ درصد در سال ۲۰۲۱ رسیده است. به همین ترتیب، تعداد پاسخ‌دهندگانی که می‌گویند می‌توانند ۱۰ نفر یا بیشتر را به ‌عنوان دوست نزدیک خود حساب کنند، از ۳۳ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۱۳ درصد در سال ۲۰۲۱ کاهش یافته است.

در این میان اما سهم افرادی که می‌گویند گروه کوچک‌تری از دوستان نزدیک (یک تا چهار نفر) دارند، از ۳۲ درصد به ۴۸ درصد افزایش یافته است.

افزایش تعداد دوستان نزدیک می‌تواند به معنای کیفیت بیشتر در مقابل کمیت پایین‌تر باشد، با این حال تنها نیمی از آمریکایی‌ها احساس رضایت نسبی یا رضایت کامل از تعداد دوستی‌هایشان را گزارش کرده‌اند.

تعداد دوستان نزدیک در میان شهروندان آمریکایی بر اساس خوداظهاری

مرکز نظرسنجی زندگی آمریکایی، همه‌گیری کووید-۱۹ را محتمل‌ترین عامل کم شدن دوستی‌ها در این کشور در سال ۲۰۲۱ می‌داند. هرچند این گزارش می‌گوید ممکن است تغییرات سبک زندگی نیز در این میان نقش داشته باشد.

آمریکایی‌ها، مانند اروپایی‌ها، دیرتر از همیشه ازدواج می‌کنند. امری که باعث می‌شود «به لحاظ جغرافیایی تحرک بیشتری نسبت به گذشته» داشته باشند. محققان می‌گویند این روند به شدت با افزایش نرخ انزوای اجتماعی و احساس تنهایی مرتبط است.

در ایالات متحده همچنین، مانند بسیاری دیگر از کشورها، میزان وقتی که والدین با فرزندان خود می‌گذرانند نیز در حال افزایش است. این روند البته به خودی خود امر مثبتی محسوب می‌شود، در عین حال می‌تواند انواع دیگر روابط نظیر دوستی‌های میان بزرگسالان را از بین ببرد.

در بریتانیا اوضاع خیلی بهتر نیست. ۵۸ درصد بریتانیایی‌ها می‌گویند که بیش از ۱۰ دوست در زندگی‌شان ندارند. بر اساس یک مطالعه که در سال ۲۰۲۱ توسط موسسه «YouGov» انجام شد، ۷ درصد از بریتانیایی‌ها گفته بودند کسی را ندارند که بتوانند او را دوست صمیمی خطاب کنند.

همزمان نیمی از آنها اعلام کرده بودند که دوستانی دارند اما هیچکدام را نزدیک نمی‌دانند، یک چهارم گفته بودند که برای یافتن دوستان صمیمی تلاش می‌کنند و یک چهارم دیگر بیان کرده بودند که با افرادی که قبلاً با آنها صمیمی بوده‌اند دچار مشکل شده‌اند یا ارتباط خود را از دست داده‌اند.

وضعیت دوستی در اروپا چگونه است؟

اگرچه هیچ رقم کلی‌ای در مورد وضعیت دوستی در اتحادیه اروپا و همچنین تعداد دوستانی که مردم هر کشور به طور متوسط دارند وجود ندارد، با این حال برخی از آمارها به ما اجازه می‌دهند تصویری از اجتماعی بودن اروپایی‌ها بدست آوریم. یکی از این آمارها، میزان دفعاتی است که اروپایی‌ها دوستان خود را می‌بینند.

طبق گزارش یورواستات، دفتر آمار اتحادیه اروپا، کشورهای مدیترانه‌‌ای اجتماعی‌ترین کشورهای اروپا هستند. در یونان، کرواسی، قبرس و پرتغال حدود ۴۰ درصد از افراد مورد بررسی گفته‌اند که دوستان خود را روزانه ملاقات می‌کنند.

در مقابل کشورهایی که مردم کمترین تعداد دوستان خود را به صورت روزانه می‌بینند، لهستان، اتریش، لتونی و هلند هستند که تنها حدود ۷ درصد از آنها از دورهمی‌های روزانه خبر می‌دهند. سوئد، هلند و بلژیک در صدر فهرست کشورهایی هستند که مردمانشان ملاقات‌های هفتگی با دوستان دارند و در لهستان، لتونی و لیتوانی مردم حدود یک بار در ماه در دورهمی‌های دوستانه جمع می‌شوند.

تعداد دفعاتی که شهروندان اروپایی دوستانشان را در روز، در هفته و در ماه می‌بینند

به طور متوسط حدود ۱۵ درصد از جمعیت اتحادیه اروپا یک بار در روز، تقریبا ۳۷ درصد یک بار در هفته، و نزدیک به ۱۲ درصد یک بار در ماه دوستان خود را می‌بینند. رقم جالب دیگری که تعهد اروپایی‌ها به دوستی را روشن می‌کند، تعداد سفرهایی است که آن‌ها هر سال به دیدار دوستان و خانواده اختصاص می‌دهند.

در سال ۲۰۲۱ کسانی که کمترین سفر را برای دیدار دوستان و اقوام داشتند در جمهوری چک، ایتالیا و رومانی زندگی می‌کردند. در مقابل کشورهایی که مردمانشان بیشتر از همه برای دیدار دوستان و خانواده سفر می‌کنند، فرانسه، آلمان و اسپانیا بوده‌اند. این سه کشور از سال ۲۰۱۲ بدین سو همین مقام را در اختیار داشته‌اند

تعداد سفرهای بیش از یک شب برای دیدار دوستان و خانواده

نقش دوستی در سلامت

نقش دوستی و حفظ ارتباط انسانی نزدیک در سلامت، سال‌هاست که توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. در سال ۱۹۳۸، گروهی از پژوهشگران هاروارد یک برنامه تحقیقاتی تحت عنوان «مطالعه رشد بزرگسالان» را آغاز کردند. این تحقیق که پسران جوان را تا پایان عمر و مرگ دنبال می‌کند، طولانی‌ترین برنامه تحقیقاتی در علوم اجتماعی نام گرفته است.

وقتی از رابرت والدینگر، مدیر فعلی این تحقیق، خواسته شد تا بزرگترین یافته‌های این پژوهش ده‌ها ساله را خلاصه کند گفت که ارتباطات انسانی یکی از مهم‌ترین عوامل برای تعیین شادی و سلامت افراد است.

آقای والدینگر اضافه کرد: «کسانی که روابط گرم خود را حفظ می‌کردند، بیشتر و شادتر زندگی می‌کردند و افراد تنها اغلب زودتر می‌مردند.»

آیا تعداد دوستان مهم است؟

به نظر نمی‌رسد داشتن دوستان زیاد یا کم بر توانایی ما برای تبدیل شدن به افراد شاد و سالم تأثیر بگذارد. در عوض، فرمول جادویی این است که چقدر می‌توانیم با دوستانی که داریم تعامل داشته باشیم.

مطالعات نشان داده است که در اکثر کشورها، افرادی که دستکم یک بار در ماه دوستان خود را می بینند، خوشحال‌تر از کسانی هستند که این کار را نمی‌کنند. ماریسا جی‌فرانکو، روانشناس، می‌گوید: «منتظر فاجعه نباشید تا متوجه شوید که دوستی قیمتی ندارد.»

او اضافه می‌کند: «دوستی را در فهرست کارهای خود بگنجانید و دوست خوب بودن را بخشی از شخصیت خود قرار دهید، چرا که در درون همه ما یک احساس عمیق و واقعی نیاز به تعلق نهفته است.»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *