کوه خورزنه در استان همدان به خاطر چند غار طبیعی و برخی از فسیل هایی که در آن پیدا شده است، ثبت ملی می شود. خورزنه را محل خورشید معنا می کنند.
به گزارش توریسم اینترنشنال، مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان همدان از ثبت ملی تپه خورزنه شهرستان همدان در فهرست میراث طبیعی کشور خبر داد.
«علی مالمیر» شامگاه چهارشنبه عنوان کرد: در جلسه شورای ثبت ملی میراث طبیعی اداره کل ثبت و حریم آثار تاریخی و احیای میراث ناملموس و طبیعی وزارت میراث فرهنگی، چهار اثر طبیعی پیشنهادی شامل “میراث زمین شناختی خورزنه همدان و درختان چنار پیر اسماعیل بالا و پایین در روستای ترخین آباد و سراب ملوسان شهرستان نهاوند” مطرح و پس از بررسی‌های کارشناسی پرونده این آثار برای ثبت در فهرست آثار طبیعی ملی به تصویب و مراحل قانونی و اداری آنها برای صدور ابلاغیه در دستور کار قرار گرفت.
وی اظهار داشت: یکی از این آثار پرونده میراث زمین شناختی کوه خورزنه بود که این محوطه طبیعی – تاریخی به لحاظ موقعیت در شهرستان همدان واقع شده است.
مالمیر افزود: این محوطه در فاصله یک کیلومتری غرب روستای تفریجان و در فاصله ۲ کیلومتری شرق شهر همدان (شهرک شهید بهشتی) واقع شده است.
به گفته وی، خورزنه کوهی از سنگ‌های رسوبی آهکی دنباله شرقی کوه‌های الوند (سد اکباتان) است که در حدود ۱۴۵ هکتار وسعت و دارای خط الرأس تیغه‌ای و بریده است.
به گفته وی، کوه خورزنه ترکیبی از طبیعت و آثار استقراری انسانی با ویژگی‌های منحصر به خود است.
مالمیر افزود: در دامنه و سینه‌کشی آن برخی فسیل‌ها (سنگواره‌ها) پیدا شده و همچنین دارای چندین غار طبیعی است که بر دیواره های غار آثار زیادی از قلم و چکش‌کاری دیده می‌شود.
مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استات همدان گفت: کوه خورزنه دارای حفره‌های متعددی است که عمق و طول زیادی ندارند.
به گفته وی، این محوطه به لحاظ باورهای فرهنگی و تاریخی دارای ارزش معنوی و ناملموس است.
استان همدان به عنوان پایتخت تاریخ و تمدن ایران بیش از یک هزار و ۸۰۰ جاذبه تاریخی، طبیعی و گردشگری دارد که بیش از هزار اثر آن در فهرست میراث ملی کشور ثبت شده است.
گفتنی است واژۀ خور از ریشۀ پهلوی و مشتق از«هور» به معنی خورشید؛ «آفتاب»، فرشتۀ موکل بر خورشید است و روز یازدهم از هر ماه خورشیدی را خورروز می‌گویند. خورزنه را محل طلوع خورشید دانسته‌اند نام‌های فراوانی با پسوند و پیشوند خور در جغرافیای ایران وجود دارد که برگرفته از ریشۀ این واژۀ کهن است.