هنگامی که جلال آل احمد نویسنده،منتقد ادبی و مترجم مشهور ایرانی در ۴۱ سالگی به مکه سفر کرد تجربیات این سفر را در کتاب خسی در میقات به رشته‌ی تحریر درآورد.از نظر بسیاری از صاحب‌نظران این سفر به نوعی فصل تازه‌ای از حیات آل احمد محسوب می‌شود.
کتاب خسی در میقات در سال ۱۳۴۳ و درباره سفر جلال آل احمد به مکه و مدینه نوشته شده است. این سفر را نمی‌توان یک سفر معمولی دانست زیرا زیارت خانه خدا بر روی باورای فکری جلال تاثیرات قابل توجهی گذاشته است. نویسنده در این کتاب، تلاش می‌کند تا از زوایای مختلفی وضعیت سرزمین وحی را با لحنی روان و دلنشین روایت کند و به مسائل فرهنگی و اقتصادی و موضوعات اجتماعی و سیاحتی که در پیش‌رو دارد بپردازد.
این سفرنامه از فرودگاه جده آغاز می‌شود. جده به عنوان یک شهر بندری مهم در عربستان، مرکزی تجاری نیز به شمار می‌آید و مهم‌ترین شهر غربی عربستان محسوب می‌شود. جلال در جده هم‌سفران خودش را که انسان‌هایی با خاستگاه‌های فرهنگی و طبقاتی متفاوتی هستند پیدا می‌کند و با آن‌ها به گفت‌وگو می‌نشیند. تلاش جنجال برای کندوکار در شخصیت مسافران و پی بردن به باورهای آن‌ها سبب شده است تا سفرنامه بسیار جذاب، روان و دلنشین شود. پی بردن به انگیزه‌های درونی حاجیان پس از خواندن این کتاب سبب می‌شود تا بتوانیم خودمان را در جای آن‌ها قرار دهیم و مانندشان فکر کنیم.
مسافران و حجاج از سرزمین‌ها و کشورهای مختلفی آمده‌اند تا خانه خدا را زیارت کنند و نویسنده تلاش می‌کند تا علاوه بر توصیف ویژگی‌های ظاهری آن‌ها با باورهایشان نیز آشنایی پیدا کند. برخی از زوار در جستجوی کشف حقیقتی به مکه آمده‌اند اما عده دیگری به منظور عمل به تکلیف شرعی خود راهی حج شده‌اند.