ش٫ اردیبهشت ۱ام, ۱۴۰۳

سقوط آزادِ استارت آپ های گردشگری سلامت در ایران

به واسطه مشکلات صنعت توریسم ایران، تحت تاثیر آسیب های ناشی از همه گیری کرونا استارت‌آپ‌های “گردشگری سلامت” هم در آستانه ورشکستگی کامل قرار گرفته اند و بسیاری از آنها برای فرار از موانع و مشکلات داخلی به مهاجرت از ایران فکر می کنند.

به گزارش توریسم اینترنشنال،«محمد نصری»مدیرعامل استارت‌اپ و شرکت دانش‌بنیان آریا مدتور در رابطه با مشکلات این حوزه می گوید:

عدم وجود پروازهای مستقیم از کشورهای مسافرفرست به مقصد ایران، سبب شده است مسافرانی که قصد درمان در ایران را دارند، مجبور شوند ابتدا به ترکیه یا قطر عزیمت کنند و سپس به سمت ایران پرواز کنند.

همین عامل دو مقصد بودن پرواز، موجب افزایش قیمت پرواز و همچنین طولانی شدن ساعت پرواز می‌شود و در نهایت بسیاری از بیماران بعد از اطلاع از دو پروازه بودن از سفر به ایران منصرف می‌شوند! بهتر بود در جهت حل این معضل متولیان امر ضمن برنامه‌ریزی لازم با اتخاذ تدابیری، با اعمال پروازهای مستقیم حداقل برای کشورهای گردشگرفرست ولو در فواصل و بازه‌های زمانی طولانی، مثلا اختصاص یک پرواز مستقیم در طول دو هفته به پایتخت کشور مورد نظر، مقدمات و موجبات سهولت برای گردشگران سلامتی که قصد سفر به ایران را دارند، فراهم می‌کردند.

عدم شناخت نسبت به زیرساخت‌های موجود در ایران و شرایط مطلوب پزشکی و هزینه‌های ارائه خدمات با صرفه اقتصادی توسط گردشگران سلامت این کشور و مهم‌تر از آن نیز نبود پرواز مستقیم از آفریقای جنوبی به مقصد ایران، موجب عدم ورود گردشگرن آفریقایی به کشورمان شده است.

یا بنابر اعلام آمار سفیر ایران در کابل، کشور افغانستان روزانه دو پرواز به مقصد هند با عنوان گردشگران سلامت  اختصاص داده است؛ این در حالی است که آمار ورود گردشگران سلامت از افغانستان پیش از بسته شدن مرزهای ایران بر روی گردشگران سلامت، تنها یک پرواز در طول هفته بود! این موضوع جای بسی تعجب دارد که از بازار گردشگری سلامت افغانستان علیرغم وجود قرابت فرهنگی و زبانی و نیز امکان ارائه خدماتی به مراتب ارزان‌تر و باکیفیت‌تر در ایران نسبت به هند که خود نیز با وضعیت بهداشتی وخیمی روبه است، به شکل مطلوب استفاده نمی‌شود.

در مدیکال توریسم یک قاعده‌ای وجود دارد که می‌گوید فاصله بیمارستان تا هتل الزاماً باید کوتاه باشد اما این قاعده و در واقع الزام در ایران اساساً رعایت نشده است چرا که فارغ از تعداد کم هتل در ایران، صرفاً موارد انگشت‌شماری هتل استاندارد و مطلوب در تهران وجود دارد و در سایر شهرها با ضعف جدی در این باره مواجه هستیم، این درحالی است که کشور ترکیه که هواره در زمینه مدیکال توریسم جز کشورهای پیشرو بوده و از رقبای ما در این زمینه محسوب می‌شود، تنها در شهر استانبول بالغ بر ۳۰۰۰ هتل وجود دارد!

متاسفانه در کشور ما در خصوص صدور ویزای گردشگر سلامت رویه واحد و مشخصی وجود ندارد و همواره این امر در تلاطم بروکراسی سخت و پیچیده قرار داشته و شرایط آن نیز مرتباً در حال تغییر و ابلاغ مقررات جدید است.

اگر گردشگران سلامت از سه کشور انگلیس، آمریکا و کانادا و حتی بعضاً اروپایی باشند، سختگیری‌های مضاعف و بعضاً بهانه‌گیری‌های بیشتری در خصوص ورود این افراد به ایران اعمال می‌شود.

در مجموع باید گفت اگر مسافران از سه کشور آمریکا، کانادا ، انگلیس و حتی کشورهای اروپایی موفق شوند که در قالب گردشگر سلامت وارد کشور ما شوند، نگاه امینتی شدیدی بر این افراد حاکم است.

بعضاً و درمواردی علی‌رغم صدور ویزا متأسفانه تعداد قابل توجهی از بیماران ما را در فرودگاه با بهانه‌هایی رجعت می‌دادند که این موضوع نیز خود باعث کاهش میل به انجام سفرمجدد توسط شخص می‌شود؛ برای مثال بیمار سوئدی که ابتدا به قطر و سپس به تهران آمده بود، به بهانه اینکه ویزای وی در سیستم داخل فرودگاه ایران ثبت نشده است، برگردانده شد!

در صورتی که گردشگر سلامت از سه کشور آمریکا، انگلیس و کانادا وارد ایران شده باشد الزاماً باید مترجمی همراه این اشخاص باشد که مورد تأیید وزارت اطلاعات و میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است.

تعداد این مترجمان دارای شرایط مقرر در تهران صرفاً ۸۰ نفر است که روزانه چیزی در حدود ۱ تا ۱.۵ میلیون تومان حق الزحمه دریافت می‌کنند و مطابق با دستورالعمل ابلاغی علاوه بر لزوم رزرو و اقامت در اتاق مجاور مسافر در هتل، این مترجم باید الزاماً در تمامی مکان‌ها به جز سرویس بهداشتی همراه گردشگر باشد که این اقدام علاوه بر ایجاد شرایطی سخت و ناراحت‌کننده برای مسافر، هزینه‌های گزافی از بابت رزرو اتاق، کرایه، صرف ناهار و … برای ما به همراه دارد.

معضل بزرگ دیگر نیز فقر نیروی انسانی متخصص و ماهر در این زمینه است؛ به طوری‌که جذب نیروی متخصص برای انجام امور تخصصی مانند کپی‌رایت انگلیسی و تولید محتوا به زبان دیگر در پلت‌فرم‌های مربوطه به شدت دشوار است. متأسفانه علت این امر را باید در عدم تطابق تحصیلات آکادمیک دانشگاهی با نیازهای بازار کشورمان جستجو کرد که موجب بروز ضعف بزرگی در این زمینه شده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *