قونیه یکی از شهرهای کهن و زیبای ترکیه می باشد که گردشگران بسیاری به علت مکان های تاریخی قصد سفر به آن جا را دارند.
به گزارش توریسم اینترنشنال، قونیه شهری در ترکیه است که به دلیل جاذبههای گردشگری فراوانی که دارد در بین مسافران بسیار محبوب شده است. این شهر توسط دشتی باریک احاطه شده و دارای تعداد بیشماری بناهای تاریخی، موزهها و سایر جاذبههای گردشگری باقی مانده از دوره سلجوقیان است. جالب است بدانید که قدمت قونیه به سه هزار سال قبل از میلاد باز میگردد و به عنوان یکی از قدیمیترین شهرها در جهان محسوب میشود.
موزه مولانا
قونیه محل زندگی شاعر و عارف مشهور مولانا بوده اس. به همین دلیل در این شهر موزه مولانا بنا شده تا مسافران بتوانند بیشتر با زندگی این شاعر مشهور آشنا شوند. شما در تور قونیه میتوانید به خانه، مقبره و موزه مولانا رفته و همچنین از اقامتگاه سابق دراویش چرخان نیز دیدن کنید. این بخش از قونیه مهمترین جاذبه گردشگری این شهر به شمار میآید. مقبره مولانا زیبایی بسیار خاصی دارد و از کاشیهای فیروزهای ساخته شده است. این مقبره چه در میان مسافران و چه در میان ترکها محبوبیت خاصی داشته و به عنوان یکی از عظیمترین مراکز زیارتی کشور ترکیه شناخته میشود.
هنگامی که قصد ورود به موزه مولانا را دارد، در ابتدای مسیر با دروازه درویشان مواجه خواهید شد. سپس وارد باغی زیبا و عظیم میشوید و بعد از آن حیاطی چشمنواز در انتظار شماست. در مرکز این حیاط چشمه وضو قرار داشته و هنگامی که به درب ورودی نقرهای رنگ مقبره خوب نگاه کنید، یک عبارت توجه شما را جلب خواهد کرد. این عبارت به زبان ترکی عثمانی بوده و معنی آن به فارسی ” افرادی که ناقص وارد این مکان شوند، کامل بیرون خواهند رفت.”است.
اگر به داخل ساختمان مقبره دقت کنید، متوجه خواهید شد که در کنار مقبره مولانا، مقبره پسر وی نیز وجود دارد. پسر مولانا با نام سلطان ولد شناخته میشده و او هم جزو دراویش برجسته زمان خود بوده است.
در سالن سماخانه شما نمایشگاهی از آثار مختلف مرتبط با مولانا را خواهید دید. برای مثال شما میتوانید در این سالن انواع وسایل، لباس و دست نوشتههای مولانا را مشاهده کنید.
علاوه بر موارد ذکر شده شما میتوانید از مطبخ، مسجد روی به روی سالن سماخانه، اتاقکهای مربوط به شمس تبریزی، مسجد سلیمیه و… نیز دیدن کنید.
مسجد سلیمیه قونیه یکی از قدیمیترین بناهای مذهبی ترکیه به شمار میرود. قدمت این مسجد به قرن شانزدهم باز میگردد و حدودا ۱۲ سال طول کشیده تا بنای آن ساخته شود. ترکیب سنگ مرمر آبی و سفید و گنبدهای بزرگ و کوچک در اطراف مسجد باعث زیبایی دوچندان آن شده است.
باغ کیوتوی ژاپن
این باغ هم یکی از جاذبههای تور قونیه است که در سال ۲۰۱۰ احداث شده است. باغ کیوتوی حدودا ۳۶ هزار متر مربع وسعت داشته و توسط شهرداری قونیه برای افزایش و توسعه روابط میان شهر قونیه و کیوتو احداث شده است. پیادهروی، خوردن غذاها و نوشیدنیهای ژاپنی، هوا خوری، پیک نیک و… از جمله تفریحاتی است که در این باغ میتوانید داشته باشید. برای دسترسی به باغ کیوتوی میتوانید از طریق ترموا به آنجا بروید.
تپه علاءالدین
تپه علاءالدین یکی دیگر از مکانهای جذابی است که هنگام سفر با تور قونیه نوروز ۱۴۰۲ حتما باید به آن سر بزنید. این تپه حدود ۴۵۰ متر طول و همچنین حدود ۲۰ متر ارتفاع نیز دارد. تپه علاءالین در منطقه کاراتای قونیه واقع شده و مطابق کاوشهایی که در سال ۱۹۴۱ روی آن انجام شد، قدمت آن به حدود سه هزار سال قبل از میلاد باز میگردد.
تپه علاءالدین قونیه
در گذشته اقوام گوناگونی مانند رومیها، سلجوقیان، عثمانیها، بیزانس و… از این تپه برای سکونتگاه استفاده میکردند. روی تپه هم میتوانید مسجد علاالدین به همراه گنبدهای آن را ببینید. این مسجد مربوط به سال ۱۲۲۰ است و نامگذاری آن توسط سلطان سلجوقی به نام علاالدین کیقباد اخذ شده است. در قسمتهای جنوبی تپه هم میتوانید کلیساهایی را مشاهده کنید که پیشینه آنها به یونانیان و ارامنه باز میگردد. البته این کلیساها امروزه به طور کامل از بین رفته و پادگانهایی به جای آنها ساخته شده است.
تپههای چاتال هویوک
این تپهها یکی از قدیمیترین جاذبههای تور قونیه هستند زیرا قدمت آنها به ۹ هزار سال قبل میلاد بر میگردد. هنگامی که به چاتال هویوک میروید، دو تپه پیش روی شماست که مساحت کلی آنها حدود ۳۷ هکتار است.
تپههای چاتال هویوک قونیه
انواع خانهها با معماری زیبا و خاص، خشتهایی به شکل لوزی و زیگ زاگی، نقوش هندسی متفاوت، دیوارهایی که با ترسیم یک جفت پلنگ مزین شدهاند، انواع تندیسها و مجسمهها و… از جمله دیدنیهای این تپهها هستند. جالب است بدانید این منطقه جزو میراث جهانی یونسکو است.
موزه باستانشناسی قونیه
این موزه در سال ۱۹۶۲ میلادی در قسمت جنوبی مدرسه سرچالی احداث شد. در این موزه آثار مختلفی چون سنگهای گور، محرابها، تابوتها، ستونهای سنگی یادبود و…. وجود دارد. آثار به نمایش گذاشته شده در این موزه متعلق به دوربان مفرغ میانه، آهن، دوره نوسنگی، یونان و روم است.
بازار سرپوشیده قونیه
این بازار علی رغم جذابیتهای زیادی که دارد در میان افراد کمتر شناخته شده است. معماری بازار قونیه بسیار خاص و سنتی بوده و مکان مناسبی برای خرید و دیدن انواع گلیمهای سنتی قونیه است. گلیمهای این بازار اغلب توسط بافندههای محلی قونیه با نقوش زیبای قدیمی بافته میشوند. علاوه بر این شما میتوانید در این بازار شیشهجات، ادویههای محلی و البسههای مختلف را نیز بخرید. نکته مثبت این بازار سرپوشیده آن است که قیمت اجناس آن نسبتا پایین و مقرون به صرفه است. در سراسر بازار غذاهای محلی قونیه نیز به فروش میرسند که شما میتوانید با توجه به سلیقه خود آنها را تهیه و تجربهای متفاوتی از تور قونیه داشته باشید.
بازار سرپوشیده قونیه
کاروانسراهای قونیه
کاروانسراهای این شهر در مسیر تجاری جاده ابریشم قرار داشتند. این مسیر راه تجاری چین و اروپا بوده و مسیر مهمی برای تجار در قدیم به شمار میآمده است. امروزه این کاروانسراها به مکانهای دیدنی برای مسافران تبدیل شده تا تاریخ و قدمت قونیه را به رخ بکشند. از جمله کاروانسراهای مشهور که در تور قونیه نوروز میتوانید از آنها دیدن کنید، کاروانسرای زازادین هانی، اوبروخان و لالا مصطفی پاشا هستند.
آرامگاه گومچ خاتون
گومچ خاتون یکی از طرفداران مولانا، مادر قیاس الدین کیخسروی و همسر کیلینج ارسلان سوم بود. آرامگاه این شخص با نام برج دوشیزه نیز مشهور است و در منطقه قلندرخانه قرار گرفته است. قدمت این آرامگاه به زمان سلجوقیان باز میگردد. در این ارامگاه لانههای مختلفی مشاهده میکنید که به شکل شبکه طراحی شده است. سنگهای کف مقبره و روبنا به زیباترین حالت ممکن تراشیده شده و آجرهای سنتی به کار رفته در ساخت بنا، از جمله مهمترین ویژگیهای معماری آرامگاه گومچ خاتون هستند.
مطابق آنچه در تاریخ آورده شده است، در زمان گومچ خاتون این مکان محل تجمع زنان طبقه اشراف جامعه بوده است. در این مکان مولانا دعوت و مجلس رقص سماع برگزار میشد. بازدید از این مکان هم در تور قونیه توصیه میشود.
مسجد کاپو
قدمت این مسجد به دوران عثمانی باز میگردد و یکی از بزرگترین مساجد ترکیه محسوب میشود. این مسجد در قدیم با نام احیائیه نیز شناخته میشد. اما نزدیکی آن با دروازه آت پازاری باعث شد که این مسجد با نام کاپو مشهور شود. در واقع کاپو در زبان ترکی به معنای دروازه است. این مسجد در سال ۱۶۵۸ احداث شد و موسس آن پیر حسین چلبی بود. اما متاسفانه در آتشسوزی بزرگی که در سال ۱۸۶۷ رخ داد به طور کامل از بین رفت. پس از آن عبدالرحمن افندی با کمک مردم شهر اقدام به بازسازی آن کردند.
در این مسجد میتوانید دروازه، محراب سنگی، منبر چوبی، درب کمانی قوسی، منارهای سنگی و آجری، آبنما و گنبدهای بزرگ و کوچک زیادی را مشاهده کنید. علاوه بر این در زیر مسجد مغازههایی نیز وجود دارند که امکان بازدید از آنها فراهم آمده است.
باغ پروانههای گرمسیری
این باغ زیبا یکی از مهمترین مکانهای دیدنی در تور قونیه است که نباید آن را از دست بدهید. در این باغ سیستم روشنایی الای دی به کار گرفته شده تا امکان به نمایش درآوردن رنگهای مختلف میسر گردد. در زیر این نورها شما میتوانید انواع پروانهها را مشاهده کنید. ساختمان این باغ هم معماری خاصی داشته و به شکل پروانه طراحی گشته است. زیبایی این بنا در شب دو چندان بوده و چشمها را خیره میکند. در این باغ شما میتوانید بیش از شش هزار گونه پروانه نادر به همراه بیست هزار گیاه مخصوص مناطق گرمسیری را مشاهده کنید.
مسجد و آرامگاه شمس تبریزی
شمس تبریزی یکی از همراهان مشهور مولانا بود. داستان وابستگی مولانا به شمس و حسودی اطرافیان بارها و بارها در داستانها و اشعار مختلفی نقل شده است. این عارف با مولانا در سال ۱۲۴۴ میلادی آشنا گشت. مسجد شمس تبریزی یکی از بناهای مشهور قونیه است که معماری خاصی دارد. تالار مربعی شکل این مسجد در گذشته به عنوان تالار درویشان استفاده میشد. مقبرهای در مسجد وجود دارد که متعلق به شمس تبریزی است. البته بر سر این مقبره حدس و گمان بسیاری وجود دارد. با این حال بسیاری از افراد معتقد هستند که شمس در این مکان مدفون شده و اقدام به برگزاری نماز و مناجات در کنار مقبره مینمایند.
مسجد و آرامگاه شمس تبریزی
شهر سیله سوباشی
این شهر در نزدیکی قونیه قرار دارد و شما میتوانید با کمک اتوبوس به راحتی به این شهر دسترسی پیدا کنید. کافیست به ایستگاه خیابان مولانا در قونیه بروید و سپس در ایستگاه سیله سوباشی پیاده شوید. این شهر یک جاذبه تاریخی در تور قونیه به شمار میآید که هر ساله مسافران زیادی را به سمت خود میکشد. مسیحیانی که ساکن این شهر بودند بیش از ۸۰۰ سال توانستند در کنار مردمان مسلمان ترک زندگی کنند. البته این صلح مدیون حضور مولانا و توصیههای ویژه او برای مهربانی با مسیحیان بود. البته ساکنان اصلی سیله در نهایت و در سال ۱۹۲۴ مجبور شدند منطقه را ترک و به یونان بروند.
بیشتر بخوانید: